Compacte vorm onthult open binnenwereld met vides en 'watervaltrap'

De basisvorm van Lyceum Ypenburg lag al snel vast. Op de beperkte footprint aan de rand van Ypenburg, vlakbij de geluidswal langs de A4 en omgeven door andere grote gebouwen, was een schoolgebouw met vleugels uitgesloten. Er was weinig anders mogelijk dan een compacte doos, waarvan de buitenschil vervolgens wel op een aantal plaatsen is opengemaakt: bij de entree, op de hoek van de multifunctionele hal en voor het terras bij de docentenkamer op de bovenste verdieping. Ook het volume met de mediatheek doorbreekt de strenge doosvorm.

De lokalen liggen in een ring aan de buitengevels. Ze omsluiten een grote binnenruimte die veel variatie biedt - met vides, een ‘watervaltrap’ en een aantal speciale functies, zoals de spreekkamers van de decanen. De ruimtelijke organisatie is zodanig dat de docenten op een onnadrukkelijke manier toezicht kunnen houden op de verdiepingen. Ook de plaatsing van transparante sanitaire blokken aan het eind van de gang draagt daartoe bij. Door de royale verkeersruimten hebben de leerlingen (het lyceum omvat alle schoolsoorten, van VMBO tot gymnasium) alle gelegenheid om elkaar tussen de lessen door te ontmoeten. 

De uitkomst is een welbewust contrast tussen de open structuur van het binnengebied en de veel formelere buitenkant, die slechts op een paar plaatsen iets prijsgeeft van wat er binnen gebeurt. Zelfs de positie van de ramen correspondeert niet met de plaats van de lokalen, waardoor elk lokaal zijn eigen, unieke configuratie van vensters heeft.